हात ज्यांचे तोडले

शांत कारागीर होते, हात ज्यांचे तोडले

प्रेम का मुमताजचे त्यांच्या जिवावर बेतले

संगमरमर ताज होता प्रेम शाही दावण्या 

झोपडीमध्ये कधी का प्रेम नाही नांदले?

स्वार्थ होता साधला अन् पापही केले तरी

बद असो बदनाम नसणे तत्व होते पाळले

पालथी घालून झाली मंदिरे सारी तरी

पुण्य संचय थोडका पण पाप होते वाढले

जे नसे ते दावण्याचा सोस असतो केवढा!

सभ्यतेच्या मुखवट्याने सत्य सारे झाकले

भेटण्या स्वप्नात येताना किती ती भ्यायची!

यायची शंका तिला, पैंजण कदाचित वाजले 

बघ करोनाने किती आघात केले ईश्वरा!

करविते कोट्यावधी! मदतीस का ना धावले?

वाळल्या होत्या जरी जखमा दिलेल्या तू सखे

आठवांनी काळजातुन भळभळाया लागले

काय अनबन जाहली "निशिकांत"ची अपुल्यासवे?

तोडले जे जे! अधी होते खुशीने जोडले

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

वृत्त--देवप्रिया

लगावली--गालगागा X ३ + गालगा