कधी न केला गाजावाजा दु:ख भोगताना
हास्य ल्यायलो दु:खासंगे हात मिळवताना
सर्वांना सोडून जायचे निश्चित असताना
वळणावरती मागे बघतो, कारण नसताना
बालपणी अन् वयस्क होता, बदल फक्त इतका
स्वभाव हट्टी आता दिसतो समेट करताना
खिडकीमधुनी जितके दिसते, तेच विश्व माझे
त्या पल्याड, अंदाज बांधतो, स्वप्न पाहताना
"तोच करविता अन् कर्ताही" या संस्कारांच्या
परिणामी मी फक्त प्रार्थितो देवदेवतांना
कुंपणावरी बसणार्यांचे मजेशीर जगणे
या किंवा त्या शेतामध्ये दिसती चरताना
"कलंदराचे जीवन जगतो" दाखवीत असता
आरशास मी दिसलो होतो डोळे पुसताना
आठवणींच्या तलावात तू खडे टाकल्याने
कल्पनेतही बरे वाटले तुला भेटताना
अर्थ किती "निशिकांत" बहरले तिच्या बोलण्याने!
मळभ संपले जीवनातले हास्य उमलताना
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--चंद्रकांत्/पतितपावन
मात्रा--२६
No comments:
Post a Comment