तू पुढे जा मोगरा माळून सखये
मी भ्रमर, येतो तुझ्या मागून सखये
गंधकोषी राहसी बेधुंद इतकी!
ना विसरता दार घे लावून सखये
ओळखावे तू मला अन् मी तुलाही
तार जुळती का कधी सांगून सखये?
प्रेम नवखे, जोश नवखा, काल आपण
श्रावणाला, नांदलो, भिजवून सखये
गंध का धरतो फुलावर राग केंव्हा?
भाव घे माझे कधी समजून सखये
वास्तवाच्या पोळण्याने का रडावे?
स्वप्न हिरवे, ये नि जा, देवून सखये
का जगाची काळजी? आपण जगू या
विश्व नवखे वेगळे निर्मून सखये
राबता असतो तुझा गझलेत इतका!
कैद मी मक्त्यात का बांधून सखये
गुंग का "निशिकांत" तू असतोस हल्ली?
हरवलो मी! दे मला शोधून सखये
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--मंजुघोषा
लगावली--गालगागा X ३
No comments:
Post a Comment