कुठे जायचे हे ना कळले तरी चालते
कुठे न जावे हे कळणे पण जरूर असते
संसदेतला गोंधळ ऐकुन श्वान सांगते
पिलास अपुल्या "भावकीतले कुणी बोलते"
शब्दाने जर शब्द वाढतो, ध्यान असू द्या
मौन पाळणे अशा प्रसंगी उपाय ठरते
स्वप्न बनावे, स्वप्न जगावे खरे तरी पण
जमिनीवरती पाय टेकता वास्तव कळते
तुझे जीवना वस्त्र वाटते आज भरजरी
लक्तरात तू दिसशिल, येता क्षण मावळते
अवघड प्रश्नांवरचे निर्णय टाळायाला
लवाद शासन तत्परतेने किती नेमते!
चिल्लर दु:खांनीही आपण रडरडडतो
मायविना बाळही सुखाने जीवन जगते
पुढे चालतो सरकारी हत्ती डौलाने
नसे काळजी, काय कारणे कोण भुंकते
ठेव नजर "निशिकांत" भोवती ओळखावया
दिवस संपता तुझी सावली कुठे हरवते
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--अनलज्वाला
मात्रा--२४
No comments:
Post a Comment