सूर लावण्यास येत जा

 

मैफिलीत द्वंद्व गीत गावयास येत जा

गीत मी लिहीन, सूर लावण्यास येत जा

सोड ग्रिष्म जो तुझा, लगेच माझियाकडे

जो हवा तुला वसंत,  न्यावयास येत जा

बाग उमलली किती! सुगंध पसरला असे

मोसमात तू फुलास माळण्यास येत जा

कोरडी कपार नांदते मनात माझिया 

ओलसर पुन्हा पुन्हा  करावयास येत जा

मान्य! भेटता सदा नवेपणा न राहतो

तू असूनही सखे नसावयास येत जा

केवढी दिलीस खोल तू जखम सखे मला?

तूच वैद्य हो जखम, भरावयास येत जा

लोक पाहती विचित्र भेटता प्रिये कुठे

रोज चल नभांगणी उडावयास येत जा

वेगळेपणा तुझा जपून ठेव तूच पण

दु:ख जाहले असह्य, विसरण्यास येत जा

संपल्यास बोलणे दुरावतात आपुले

दूरचे पुन्हा जवळ करावयास येत जा

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

 वृत्त--देवराज

लगावली--गाल X ७ + गा