नसे मनाई
जिथे जायचे तिथे मुला जा, नसे मनाई
अश्रू लपवित हास्यमुखाने म्हणते आई
हक्क मुलीला जन्म द्यायचा मागत होती
ती मेली पण अजून चाले का सुनवाई?
आव असा की उपकाराच्या भाषेमधुनी
कपडे शिवतो, शिंप्याला मिळण्यास शिलाई
कांही गोष्टी उरल्या आता फोटोपुरत्या
जशी दोनला ऑक्टोबरच्या सूतकताई
अर्थ व्यवस्था अशी कशी? हे उमगत नाही
एक राबतो, दुसरा खातो इथे मलाई
सरेल तिसर्या लाटेनंतर पँडेमिक हा
गायन सरते जसे शेवटी घेत तिहाई
झोप न येते एसी असुनी काळजीमुळे
काच जिवाला देते नंबर दोन कमाई
लाच एवढी सर्वच खाती बरबटलेली
इमान टिचभर करेल त्यांची कशी धुलाई
विचार कर " निशिकांत " वेगळे करावयाचा
प्रयत्न कर तू लिहावयाचा अता रुबाई
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment