कधी कधी मी

शुन्यत विश्व माझे बघतो कधी कधी मी
विश्वास तोलताना चुकतो कधी कधी मी
बघता वळून माघे कोणी कसे दिसेना?
गतकालाच्या प्रवाही फिरतो कधी कधी मी
अन्धास स्पष्ट दिसती स्वप्ने हवी हवीशी
स्वप्नात भेटण्या तुज निजतो कधी कधी मी
बागेत आज आहे आरास पकळ्याची
पतझड बघून दारी थिजतो कधी कधी मी
हे वस्त्र जीवनाचे झाले जरी पुराने
नवरन्ग कुन्चल्याने भरतो कधी कधी मी
वैफल्यग्रस्त आहे हा खेळ जीवनाचा
पीण्यास म्रगजळाला निघतो कधी कधी मी
अन्धार पाचवीला आहे पुजून माझ्या
दिसता कुठे कवडसे बुजतो कधी कधी मी
चोहीकडे पसरला दुष्काळ भावनाचा
ओले बघून डोळे रुजतो कधी कधी मी
लख लख प्रकाश जगती सम्बद्ध काय माझा
अन्धार शोधण्याला विझतो कधी कधी मी
प्रेतास हक्क आहे कपडे नवे, फुलान्चा
म्हणुनीच कोण जाणे सजतो कधी कधी मी
केव्हा कशा कळेना आल्या उदास लाटा
गजलेस गात माझ्या हसतो कधी कधी मी
"निशिकान्त" आस तुजला उमलेल फूल याघी
काट्यासवे म्हणूनी जुडतो कधी कधी मी

निशिकान्त देशपान्डे मो न. 98907 99023

प्रतिसादाची अपेक्षा