पान जाळीदार होते

पिंपळाचे पान जाळीदार होते
आठवांचे कालच्या भांडार होते

कागदी नावा, जुने ते पावसाळे
चिंब ओले सर्व हिरवेगार होते

मोगर्‍याच्या पाकळ्यांना ठेवलेल्या
पुस्तकाचे भाग्य मोठे फार होते

काय आहे वर्तमानी अन् उद्याही?
बालपण, झंकारणारी तार होते

यत्न करुनी बंद जे झालेच नाही
नेहमी उघडे मनाचे दार होते

ओढ होती, पाप पण शिवलेच नाही
अंगभर वस्त्रा! तुझे उपकार होते

डायरीची चाळता पाने कळाले
बालपण हे जीवनाचे सार होते

माय सांगे रोज गोष्टी झोपताना
केवढे ते चांगले संस्कार होते!

भेट चुकता मैत्रिणीची, मी विचारी
एवढे "निशिकांत "का रविवार होते?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३