दूर जात राहिला

रोज एक एक दोस्त दूर जात राहिला
शेवटीस आरशातलाच गात राहिला

दु:ख हेच मित्र दूर संकटात राहिला
साथ द्यावयास फक्त फायद्यात राहिला

वृक्ष नेहमी प्रदान सावली करी जगा
मात्र तो युगे युगे उभा उन्हात राहिला

गावगुंड सांगती मुजोर तर्क देउनी
" या जगात भ्याड तोच कायद्यात राहिला "

कोण मी? कशास जन्मलो असेन या जगी?
उत्तराविनाच प्रश्न हा मनात राहिला

ओढ केवढी जिवास! प्रेमभंग होउनी
जाहलेत कैक साल, येत जात राहिला

पाहिले अनेक, फक्त का तुझाच चेहरा
उठवुनी मनात त्याच वादळात राहिला

प्रेम तू दिलेस, आज यातना किती तुला!
माय! बाळ मस्त बायको मुलात राहिला

जागरण करावया कथा नि किर्तने किती!
भक्त आजही कसा रुढी प्रथात राहिला


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३