आठवणींचा माझ्या वावर

क्षितिजाच्याही पल्याड आहे आठवणींचा माझ्या वावर
वर्तमान कंगाल म्हणोनी रमतो गतकालात निरंतर

नकळत जुळलेल्या नात्यांची निगा राखणे कसरत मोठी
परस्परांच्या संबंधावर घालायाची असते फुंकर

गाव हरवले शहरामध्ये, नकाशातही कुठे दिसेना
मॉल उभा शाळेच्या जागी, जुन्या नव्यातिल खुपते अंतर

जशी उतरती कळा लागते, आयुष्याला वयोपरत्वे
स्वीकारावे बैठकीतुनी पडवीमध्ये सुखे स्थलांतर

" अता काय आमुचे राहिले?"म्हणू नका साठीच्या नंतर
हे तर हसर्‍या आयुष्याचे पहिले समजावे मध्यंतर

कारण नसताना हसण्याची कला शिकोनी घेतल्यावरी
दु:ख असूद्या, आयुष्याला आनंदाची मिळते झालर

मनी नांदते तेच चेहरा दाखवतो म्हणुनीच कदाचित
सभ्य लगले करावयाला मुखड्यांवर मुखड्यांचा वापर

कुणी पुण्य जर अमाप केले, आसन डळमळते ईंद्राचे
देवांचा राजाही भीतो, करेल कोणी का सत्तांतर?

ध्यान तुला "निशिकांत "असू दे इतरांसाठी जगायचे तर
हास्य चेहर्‍यावर गोंदावे, जरी अंतरी दु:ख अनावर


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३