पत्र तिचे वाचले दुबारा

वळचणीतला आवरताना जुना पसारा
सापडलेले पत्र तिचे वाचले दुबारा

आठवणींवर तुझ्याच सखये जगतो आहे
काडीचाही बुडत्याला वाटतो सहारा

तोंड दाबुनी गप्प राहणे शिकून घ्यावे
स्वैराचारी वाजवतो का कधी नगारा?

एकेकाळी त्सुनामीसही भिडलो होतो
सायंकाळी भेडसावतो झुळझुळ वारा

पाय घसरण्याची सभ्यांना भीती असते
त्यांचा नसतो त्यांच्यावरती कधी दरारा

विश्व खरेदी करणार्‍या चंगळवाद्यांनो
आईचा का मिळेल देउन दाम उबारा?

चित्र जगाचे पालटेल का? सन्मानाने
जगूत सारे, नको कुणाचा पाणउतारा

धर्म वेगळे, पंथ वेगळे, दंगे धोपे
धर्मगुरूंच्या हतबलतेवर काय उतारा?

नाव तुझी " निशिकांत " केवढी भरकटलेली!
रामनाम घे दिसेल पाप्या तुला किनारा


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३