अंथरूण पाहून पाय का पसरायाचे?
सह्याद्रीला स्वप्न असावे हिमालयाचे
प्रयत्न करण्या अधी कशाला परतायाचे?
शक्यतेस का अशक्य आहे म्हणावयाचे?
व्रत वैकल्ये लक्षण असती दौर्बल्याचे
व्रतास सार्या पुन्हा कशाला उजवायाचे?
नको खुलासे मला असे का? वागवल्याचे
पोरांनो समजलो मला जे समजायाचे
कुठे असावे जरी राहिले कळावयाचे
भान असूदे कुठे नेमके नसावयाचे
अबोल्यातही जरा शिकावे बोलायाचे
तुटण्या इतके कधीच नसते ताणायाचे
आत्मघातकी स्वप्न धुक्याला खुणावयाचे
रविकिरणांशी मित्र होउनी जुडावयाचे
वाळूवरती नाव कशाला लिहावयाचे?
ह्रदयावरती जन्मासाठी कोरायाचे
भान ठेव "निशिकांत "आपुल्या ज्येष्ठ वयाचे
सोड शायरी, शीक टाळ तू कुटावयाचे
निशिकांत देशपांडे.मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment