जेंव्हा जेंव्हा वाट पाहतो मी स्वप्नाची
वाट पाहती स्वप्नेही मी झोपायाची
मौनच माझे कळले नाही कोणाला तर
नसे शक्यता शब्द बोललेले कळण्याची
सखीसवे मी विश्व पाहिले दहा दिशांचे
अकरावी राहिली दिशा पण फिरावयाची
वीण घट्ट पण कसे उसवले धागे अपुले?
उशीर झाला, कशास चर्चा करावयाची?
एरंडाचे गुर्हाळ होती मैत्री अपुली
अवघड असते तरी प्रक्रिया विसरायाची
तृप्त जेवला, ढेकर आली, प्रश्न सुटेना
मित्र सुदामाची पुण्याई का कृष्णाची?
वादळातही शांत तेवते ज्योत मंदिरी
मैफिलीतल्या शमेस धास्ती विझावयाची
केशरलालीसवे उगवणार्या सुर्याला
सवय जाहली मावळतीला काजळायची
वाटतोस "निशिकांत "असा का गुदमरलेला?
पिले उडाली, विरान घरटे, व्यथा मनाची
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment