चंद्र चांदण्यासवे हवेत राहती तरी
भूक लागताच पाय टेकतात भूवरी
का उगा करायची कुणासवे बरोबरी?
ऐकतात कोण आज सांगुनी परोपरी?
फक्त आवडून काय? दफन जाहल्यावरी
बादशाह बांधतात ताज संगमरमरी
बैठकीत चित्र टांगले तुझे सदा जरी
आठवात पूर्णवेळ वेदनाच सोयरी
सज्जनास या जगात भाव ना मिळे कुठे
दुर्जनास नेसण्यास शुभ्र वस्त्र भरजरी
झेलले अनेक त्रास वाढवावया मुले
वेदना सले मनास, बोलतो न वैखरी
गलबला नको इथे हवी मनास शातंता
ध्यान लाउनी मलाच शोधतोय अंतरी
रक्तशर्करा कमी करावयास औषधी
सांगतात लोक जे न जाणतात डॉक्टरी
वाद घालतेस का उगाच तू तुझ्यासवे ?
व्यक्त हो, फुलून ये पहाटच्या फुलापरी
वृत्त आजचे विशेष कोणते नका पुसू
तेच ते रटाळ विश्व, तेच ते घरोघरी
विठ्ठला जनीसवे दळावयास वेळ पण
सांगतोस का मलाच "कैद मी विटेवरी "?
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment