मनाचा कोपरा सुकला

मनी ओल्या जरी जखमा, मनाचा कोपरा सुकला
विरोधाभास आयुष्या पुरोनी जीवनी उरला

मनावर राज्य केले, काल ज्यांनी राग आळवला
कुठे हरवून गेले ते, तयांचा सूर मावळला

थवे आले नि गेले पाखरांचे उंच आकाशी
स्वतःचे पाखरू उडता, बिचारा बाप ओघळला

तिच्या नाजूक जखमांना मलम आहे तरी कोठे?
हवी हळुवार फुंकर जी न घालाया कुणी दिसला

नव्या गाण्यातली वाद्ये किती कर्कश्श कानाला
कुठे संवादिनी गेली, कुठे लयदार तो तबला

करायाचे कसे अन् काय? हे ठरवा तुम्ही तुमचे
पराभव पत्करायाला कुणी दिसला न आढळला

पराचे कावळे करता कशाला? सत्य ते बोला
पुराणी फक्त ती चंडी नि अंबा पण जगाया मात्र का अबला?

लिहाया शेरही जमती जरा खेळून शब्दांशी
निघावा लागतो आतून मिसरा जन्मण्या मतला

तुला "निशिकांत "ना कळली कधी येथील गटबाजी
तुला देईल का संधी कुणी वाचावया गझला?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३