मनी मी मानतो आदर्श माझा एकलव्याला
म्हणोनी एकटा निघतो स्वयंभू मी प्रवासाला
कधी ओलांडतो का जज पुराव्यांच्या परीघाला?
असे झाल्यास तो बदनाम करतो रामशास्त्र्याला
चला पानांचिया मागे कळ्यांनो या लपायाला
विषारी शेकडो नजरा, किती टपल्या खुडायाला
तराजू घेतलेली अंध देवी न्याय का करते?
बिचारी फक्त दळते, श्वान येते पीठ खायाला
नको ते तेच का घडते? खुलासा होत का नाही?
अता शिकतोय माझ्या मी भविष्याला लिहायाला
पुढारी स्थूल असुनीही मनाने केवढे चंचल !
जरा दिसता कुठे संधी, उड्या घेती लुटायाला
असू दे मूठ माझी झाकलेली लाख मोलाची
मुलामा ऐपतीला मस्त केला दाखवायाला
तुझे जमले सखीशी पण उचलशी उंच टाचा का?
अता आकाश झाले ठेंगणे, जमते शिवायाला
तुला " निशिकांत " आवडतो शिशिर का एवढा वेड्या
इथे करतो प्रतिक्षा मी बघायाची वसंताला
निशिकांत देशपांडे.मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--वियदगंगा
लगावली-- लगागागा लगागागा लगागागा लगागागा
No comments:
Post a Comment